SŁODKA PEREŁKA EMILII-ROMANII
W otoczeniu wzgórz Apeninów, w regionie Emilia-Romagna, znajduje się małe, urokliwe miasteczko - Modigliana. To tu w niewielkim, rzemieślniczym laboratorium pod nazwą Modigliantica produkowany jest tradycyjny deser: Mandorlato al cioccolato.
Z tego okresu wywodzi się znak rozpoznawczy Mandorlato al Cioccolato. Jest on odzwierciedleniem srebrnego medalu z roku 1906 przedstawiającego ruiny zamku górujące nad miasteczkiem, a także herb lilii florenckiej oraz medale reprezentujące zdobyte nagrody.
Ostatni z następców Assirellego zawiesił działalność w latach 90-tych XX wieku z powodów zdrowotnych. Przed ryzykiem bezpowrotnej utraty przepisu uchronił mandorlato obecny właściciel laboratorium, Maurizio Mortani, który nauczył się go od serdecznego przyjaciela swoich dziadków a następnie wznowił i rozwinął produkcję. Zachował przy tym ogromny szacunek do lokalnej tradycji, dzięki czemu możemy nadal cieszyć się jej doskonałym smakiem.
Przepisu nie znajdziemy w żadnej książce kucharskiej. Od początku był on przekazywany ustnie, z pokolenia na pokolenie. Tradycyjna receptura obejmuje kakao, migdały, skórkę pomarańczy i cytryny, mąkę, cukier trzcinowy i przyprawy. Maurizio i jego współpracownicy przywiązują wielką wagę do jakości produktów oraz ich lokalnego pochodzenia. Współpracują z miejscowymi rolnikami i rzemieślnikami, małymi firmami, takimi jak sama Modigliantica, wzmacniając tym samym poczucie przywiązania do własnego terytorium. Miejscowa mąka z kiełkami pszenicy mielona na kamieniu, oliwa i wino z otaczających wzgórz, krótki łańcuch dostaw, etyka i ideologia slow food - oto wartości, którymi kieruje się Modigliantica.
Sekret smaku tkwi w umiejętnym połączeniu i zbilansowaniu składników oraz sposobie przygotowania ciasta, które następnie jest ręcznie prasowane do okrągłych foremek i pieczone.
Pierwotnie mandorlato al cioccolato związane było silnie z tradycją bożonarodzeniową. Produkowane w listopadzie i grudniu, stanowiło typowy prezent świąteczny spożywany w gronie rodzinnym. Obecnie, dzięki dużemu zainteresowaniu odbiorców, jest dostępne przez cały rok a mały sklepik w centrum miasteczka jest jednocześnie urokliwym mini-muzeum historii i korzeni mieszkańców Modigliany.
Modigliantica łączy tradycję z nowoczesnością, dzięki czemu pojawiają się nowe smaki i odmiany deseru pod nazwą Dolce Al Cacao Rocca dei Guidi: obecnie dostępne są (i miałam wielką przyjemność ich wszystkich skosztować) smaki: kawa, amarena - wiśnia i pera - gruszka. Jeśli nie jesteście wielbicielami skórki pomarańczowej, amarena i pera jej nie zawierają - są delikatne i absolutnie przepyszne. Moim osobistym hitem jest natomiast gusto caffe', które natychmiast skradło moje serce.
Nad miasteczkiem górują ruiny zamku Rocca dei Conti Guidi, zwanego także Roccaccia, będącego przez kilkaset lat najważniejszą siedzibą rodu Guidi. Po niszczycielskich najazdach barbarzyńskich z czasów rzymskich, w średniowieczu Modigliana odbudowała się. Z przekazów wynika, że w początku X wieku znajdował się tu dwór Contessy Endelardy II, która, poślubiając toskańskiego szlachcica Tegrimo I da Pistoia, stała się założycielką potężnego rodu hrabiów Guidi, który panował nad ziemiami na pograniczu Romanii i Toskanii przez kolejne 400 lat. W 1377 r. mieszkańcy Modigliany zbuntowali się przeciwko tyranii Guidich i powierzyli się opiece Florencji. Miasto zostało otoczone murami a zamek stał się fortecą florencką.
